پایه هایی برای مرکبات

سیترنج

سیترنج ها (Citranges) دورگهای بین جنسی پرتقال و پونسیروس هستند. این تلاقی اولین بار توسط سوئینگل در سال 1897 در فلوریدا و با هدف انتقال صفت مقاومت به سرما از پونسیروس به پرتقال انجام گرفت. چندین نوع سیترنج تاکنون به عنوان پایه مورد ارزیابی و آزمون قرار گرفته اند که مهمترین آنها عبارتند از: راسک، مورتون، سَوِیج، بِنتون، کاریزو و ترویر که دو نوع اخیر در سال 1909 از تلاقی پرتقال رقم واشنگتن ناول و پونسیروس بدست آمده اند و بیشتر از سایرین مورد استفاده قرار می گیرند. ارقام پیوندی روی سیترنج دارای قدرت متوسط تا زیاد بوده و تا حدی مشابه و یا درشتتر از ارقام مشابه پیوند شده روی نارنج هستند، ولی عموماً از پایه های قوی مثل راف لمون کوچکتر می باشند. تکثیر اغلب ارقام مرکبات روی این پایه به سادگی قابل اجرا می باشد. گیاهان خزانه ای نسبت به پایه پونسیروس از رشد سریعتری برخوردار هستند. سیترنجها با حمله ویروئید اگزوکورتیس از رشد بازمانده، ولی تحت تأثیر تریستزا و یا زایلوپروسیس قرار نمی گیرند. این پایه همچنین به پوسیدگی فیتوفترایی نیز متحمل است ولی هیچ یک از آنها به نماتد مرکبات متحمل نیستند. میزان حساسیت کاریزو سیترنج نسبت به بلایت حد واسط دو پایه راف لمون و نارنج است.

منبع: برنامه کاربردی بانک ژن مرکبات

وزارت جهاد کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مؤسسه تحقیقات علوم باغبانی، پژوهشکده مرکبات و میوه های نیمه گرمسیری

Ministry of Agriculture-Jahad

Agricultural Research, Education and Extension Organization

Horticultural Sciences Research Institute

Citrus and Subtropical Fruits Research Center