نارنگی مینئولاتانجلو (Minneola tangelo) از تلاقی گریپ­ فروت دانکن و نانگی دنسی (Citrus reticulata cv. Dancy x C. paradisi cv. Duncan) در سال 1931 در کشور آمریکا ایجاد و در سال 1343 وارد ایران شده است. مینئولاتانجلو رقمی پر رشد با تاج متراکم و غیر آویزان و برگ­های درشت، تخم­ مرغی تا کشیده و نوک تیز با دمبرگ کوتاه و بال باریک است. این رقم پر محصول بوده و میوه­ های آن میان­ رس می ­باشد. از نظر گرده ­افشانی و تلقیح، با ارلاندوتانجلو ناسازگاری ژنتیکی دارد. بهترین گرده دهنده­ ها برای مینئولاتانجلو دنسی، کینو، کلمانتین و تمپل می ­باشد. میوه­ ها درشت تا متوسط، پخ تا کشیده و زنگوله ­ای (بر حسب میزان نمو گردن) هستند. پوست میوه ­ها صاف تا سنگریزه­ ای و رنگ آن نارنجی تیره مایل به قرمز است. اتصال محکم پوست به گوشت باعث سخت بودن پوست­گیری میوه ­ها شده است. محور میانی میوه­ ها توخالی و گوشت آن­ها نارنجی، ترد، آب­دار، معطر و کمی ترش است. مینئولاتانجلو رقمی کم ­بذر تا پر بذر است. میزان تحمل به سرما در این رقم، کمتر از ارلاندوتانجلو است. میوه ­ها تحمل خوبی به ضربات مکانیکی ناشی از حمل و نقل دارند. مینئولاتانجلو به لکه سیاه و پوسیدگی آلترناریایی حساسیت بالایی دارد. مناسب کشت در نوارهای شمالی، مرکزی و جنوبی کشور می­ باشد.